Blog

Niks doen met een doel

Het lijkt soms zo makkelijk en leuk werken: op onze zorgboerderij. Al vragen we ons af of zorgboerderij de juiste benaming is voor wat we doen.. De buitenwereld ziet de activiteiten die we met de kinderen ondernemen, lekker stoepkrijten, koeien knuffelen, koekjes bakken of spelen op de camping. Je kunt het je misschien bijna niet voorstellen, maar we doen dat met een doel. 

Als een kind continu alles op zijn eigen manier wil doen, is het ons doel om ze hierin te laten ervaren en leren. Op school, buiten met andere kinderen, in de supermarkt, overal worden er dingen van ze verwacht die ze niet altijd zelf in gedachten hebben. Of wat in hun beleving op een andere manier zou moeten. We gaan dus doelgericht aan het werk en ja, vaak spelenderwijs. Kleine stapjes maken in de ontwikkeling van een kind en dat bereik je soms door zelf mee te gaan spelen of juist zelf even op je handen te gaan zitten. Ook voor ons, als begeleiders voelt het soms heel gek om “niks” te doen, we willen tenslotte hard werken aan de ontwikkeling van de kinderen. Maar als wij ze zelf iets willen laten ervaren, moeten we soms zelf even wat terughoudender zijn, goed observeren en ze begeleiden in de ervaring die ze dan op doen.

Vaak leren kinderen zoveel meer, als we aan kunnen sluiten bij hun interesses en mogelijkheden en ze gedurende de dag spelenderwijs ervarend laten leren. Geen uurtje spelen in een spelkamer, een gesprekje in een kantoor, invulwerkbladen, psycho-educatie uit een boekje.. dit gebruiken we natuurlijk wel, maar nooit standaard. Een van onze deelnemers gaf onlangs aan dat hij het wel leuk vond met zijn thuisbegeleider, die wekelijks langskomt om met hem in gesprek te gaan over autisme, maar daar leert hij niet zoveel van. “Hier leer ik toch veel meer”, zegt hij met een lach. 

Ook bij andere kinderen zien we dat het ze goed doet om individueel aan de slag te gaan. Afgelopen jaar zijn er twee nieuwe kinderen gestart, die beide niet paste binnen de naschoolse begeleiding, vanuit speciaal onderwijs. En hier.. we zien ontwikkeling! En (voor ons en ouders) grote stappen! De buitenwereld zal het misschien nog niet altijd meteen zien, maar ze gaan op ontdekking, zijn meer open in hun houding en communicatie, kunnen ontladen op de boerderij, waardoor ze beter leerbaar zijn en er meer rust komt in de gezinnen. We volgen deze kinderen vaak in hun spel en proberen daarbij aan te sluiten. Een mooi voorbeeld is een meisje wat graag met klei speelt en letters aan het ontdekken is. We vragen haar om de letters die begeleiding heeft uitgedrukt met kleivormpjes, in de juiste volgorde te leggen en hier een woord van te maken. Voor de buitenwereld, een leuke activiteit, lekker samen kleien, maar ondertussen zijn we bezig met leren lezen en schrijven. In een groep zou dit niet mogelijk zijn, daar zou ze als deelnemer aan een algemene activiteit snel afgeleid zijn. Maar door deskundige individuele begeleiding maakt ze grote stappen!