Blog

De autisme ervaring van onze stagiaire

Enthousiast en erg benieuwd, dat was ik toen ik hoorde dat ik stage mocht gaan lopen bij Autisme Expertise Zorgboerderij van ‘t Zandeind. De doelgroep en individuele begeleiding, in combinatie met de buitenlucht en dieren leek me erg interessant. Als stagiaire Pedagogiek wilde ik meer leren over autisme en me verder ontwikkelen in de begeleiding van deze kinderen/jongeren. Ondertussen ben ik alweer over de helft van mijn stage, met een hoop leuke en leerzame ervaringen rijker.

Dingen die op het eerste oog misschien minder belangrijk leken, zoals samen met een kind de hond vasthouden tijdens het uitlaten, eieren rapen bij de kippen of een kleine variatie in het dagprogramma kunnen juist zorgen voor grote succesmomenten. Zo vond een deelnemer de hond uitlaten erg eng. Door samen met haar de hond uit te laten en haar te laten oefenen om de hond vast te houden lukt dit haar steeds beter, dit vind ik mooie succesmomenten. Ik vind het erg leuk om hier bewust mee bezig te zijn en ben erachter gekomen dat geduld, voorspelbaarheid en structuur/duidelijkheid hierin essentieel zijn.

Het is mij opgevallen dat bijvoorbeeld overgangen van de ene activiteit naar de andere activiteit makkelijker verlopen wanneer er voorspelbaarheid en structuur/duidelijkheid wordt geboden omdat een kind weet waar het aan toe is. Wanneer dit niet wordt geboden, kunnen spanningen oplopen of kan een kind boos worden. Door bijvoorbeeld in plaats van ‘we gaan dadelijk de dieren eten geven’ concreter te zeggen ‘als we de appel op hebben, gaan we de dieren eten geven’ kan dit erg voorspelbaar zijn en onduidelijkheid wegnemen. Het is mij opgevallen dat de zorgboerderij een plek is waar kinderen zichzelf kunnen en mogen zijn en dat er wordt aangesloten bij de behoeften van deze kinderen. Zo kunnen ze tot rust komen in de snoezelruimte wanneer we merken dat de spanning oploopt of kunnen ze hun energie kwijt buiten op de camping. Daarnaast krijgen kinderen de tijd om bijvoorbeeld dingen te verwerken. In vergelijking met voorgaande stages op bijvoorbeeld kinderdagverblijven was deze tijd er niet altijd omdat we een strak dagprogramma hadden.

Afgelopen week heb ik een online lezing gevolgd over het onderwerp ‘bewegen als basis om te kunnen leren’. Door te bewegen zitten kinderen lekkerder in hun vel en kunnen ze talenten ontplooien. Op de zorgboerderij wordt hier dagelijks ook veel aandacht aan besteed. Enkele deelnemers hebben ook een doel waarin bewegen terugkomt. Zo heeft een deelnemer als doel om in het verkeer deel te nemen: dit doen we bijvoorbeeld door te fietsen of te wandelen. Een andere deelnemer heeft als doel om activiteiten te ondernemen met andere deelnemers waarbij ze bijvoorbeeld samen trampoline kunnen springen of een spelletje kunnen spelen.

Dinsdag heb ik samen met vier deelnemers 123 rood lichtje gedaan. Ik wilde er naast dat kinderen er plezier aan beleefde, mee bereiken dat kinderen ervaren hoe het is om in eens te moeten bevriezen waarbij ze dus moeten ‘stoppen’ met hun gedrag/rennen. Een aantal van deze kinderen hebben geen rem op hun gedrag waarbij ineens stoppen erg lastig kan zijn. Door spelenderwijs te oefenen hiermee kunnen ze dit leren en vervolgens in meerdere situaties toepassen. Bijvoorbeeld wanneer kinderen op school eerst hun hand op moeten steken voor ze het antwoord kunnen geven. Ze leren dus eerst na te denken voor ze het doen. Daarnaast wilde ik bereiken dat kinderen sociale vaardigheden konden oefenen door anderen aan te spreken op het gedrag omdat ze door renden. Door plezier te krijgen in bewegen en steeds meer te durven, kunnen kinderen zelfvertrouwen ontwikkelen. Ik heb gezien dat dit ineens stoppen/afremmen toch best lastig kan zijn. Zo rende één deelnemer steeds door. Het viel me op dat de kinderen erg goed de regels konden benoemen toen ik ze vroeg wat de regels waren. Regels kunnen voor kinderen met autisme erg veel duidelijkheid geven.